Introductie

De psychologie heeft een rijke geschiedenis, gevormd door voorgaande generaties die bijdroegen aan kennis, theorieën, methoden en technieken. Wetenschap wordt gezien als een dialoog met voorgangers, waarbij men zich kan afvragen hoe de geschiedenis van de psychologie het beste kan worden bestudeerd.

Belang van Historisch Onderzoek

• Stelt ons in staat om afstand te nemen van interne mechanismen van de discipline van de psychologie.
• Helpt bij het begrijpen van ideeën in hun oorspronkelijke context en bij een kritische kijk op hedendaagse opvattingen.
• Bevordert het begrip van het reflectieve karakter van de psychologie. Hierbij wordt de term Reflexiviteit geïntroduceerd: het menselijk vermogen om zelfbewust te zijn en na te denken over onszelf.

Historische Interesse in Psychologie

Psychologen hebben altijd interesse gehad in het bestuderen van hun eigen geschiedenis. Enkele opmerkelijke figuren en hun bijdragen:

• Stanley Hall - auteur van "Founders of Modern Psychology" (1912).
• Edwin Boring - schreef "A History of Experimental Psychology" in 1929.
• Robert Watson - invloedrijk in het ontwikkelen van de geschiedenis van de psychologie als wetenschappelijk deelgebied. Hij richtte Division 26 binnen de APA op en hielp bij de oprichting van de Journal of the History of the Behavioral Sciences.

Historiografie en Benaderingen

Historiografie betreft theorie, historie, methoden en uitgangspunten bij geschiedschrijving. Er zijn verschillende benaderingen om het verleden te onderzoeken:

• Internalisme vs. Externalisme - focus op intellectuele context versus sociale en politieke factoren.
• Great Man approach - geschiedenis verteld aan de hand van invloedrijke individuen.
• Zeitgeist approach - rekening houdend met de invloed van de tijdgeest.
• Presentisme - interpretatie van het verleden in termen van het heden.
• Historicisme - reconstructie van het verleden zoals het werd beleefd.
• Sophisticated presentism - een balans tussen presentisme en historicisme.
• Nieuwe geschiedenis van de psychologie - een meer kritische en contextuele benadering van geschiedschrijving geïntroduceerd in de jaren 80.

Historici hebben ook gedebatteerd over het continuïteit-discontinuïteitdebat, waarbij wordt besproken of psychologische concepten altijd dezelfde betekenis hebben gehad door de geschiedenis heen.

Inclusiviteit in Geschiedschrijving

Historici hebben de uitdaging om te beslissen wie op te nemen in hun geschriften. In het verleden werd de academische geschiedenis gedomineerd door blanke mannen, waardoor bijdragen van vrouwen en etnische minderheden vaak werden weggelaten. Echter, in latere decennia is er meer erkenning en waardering gekomen voor deze bijdragen, met als voorbeeld het eerste geschiedenisboek van de zwarte psychologie geschreven door Robert Guthrie in 1976.